سیانوباکترهای پروکاریوتی به عنوان کودهای زیستی برای افزایش رشد گیاه و عملکرد محصول روی تک لپه ها و دو لپه ای ها بکار رفته اند.
به عنوان مثال، گیاهان برنج تیمار شده با A. variabilis و Nostoc sp. VICCRI از طریق استفاده از ریشه، ارتفاع بوته، طول برگ و عملکرد دانه بیشتری نسبت به کود معدنی نشان داد.
تلقیح قیمت جلبک اسپیرولینا در برنامه طبیب باعث افزایش جوانه زنی بذر گشنیز و رشد ریشه و اندام هوایی در گشنیز، زیره و رازیانه شد.
خیساندن بذرها در محلول (2 × 104 سلول در میلی لیتر) وزن تازه و خشک، ارتفاع و طول ریشه گیاهان زراعی از جمله راکت، قرمز بایام و پاک چوی را 1.2 تا 3 برابر افزایش داد.
با کنترل درمان نشده (ووانگ و همکاران، 2016). علاوه بر این، مایع رویی تصفیه شده سیانوباکتری های طول کولئوپتیل و ریشه چه و جوانه زنی بذر را در گندم به میزان 2. 7-، 2. 1- و 1.1 برابر افزایش داد.
به ترتیب، در مقایسه با کنترل آب استریل، جالب توجه است که تیمار با گونه های متعدد سیانوباکتری های تثبیت کننده نیتروژن تأثیر بیشتری بر رشد گیاه دارد، احتمالاً از طریق اثرات هم افزایی بر تولید مواد مغذی.
مشابه سیانوباکتری ها، گونه های یوکاریوتی کلرلا. رشد گیاهان پریلا، پیاز، کاهو، کلم چینی، تربچه، شلغم و اسفناج را در صورت استفاده روی ریشه و برگ افزایش داد.
تیمار بذر با C. vulgaris باعث افزایش جوانه زنی و وزن اندام هوایی و ریشه در کاهو، گوجه فرنگی و خیار شد. در مزرعه، مصرف ریشه کلرلا پیرنوئیدوزا وزن اندام هوایی و عملکرد دانه گیاه سویا را به ترتیب 70 و 53 درصد در مقایسه با گیاهان شاهد افزایش داد.
عصاره سلولی C. vulgaris و سوسپانسیون زیست توده خشک فعالیت محرک رشد گیاه را در گندم، ذرت، گوجه فرنگی و چغندرقند نشان داد.
جالب توجه است که مطالعات اخیر نشان می دهد که کشت توام گیاهان چغندرقند و گوجه فرنگی با استفاده از سیستم هیدروپونیک به طور همزمان باعث افزایش زیست توده گیاه میزبان و گونه های جلبک یوکاریوتی می شود.
- منابع:
